ARCHILAB: 012 l N HOUSE | SOU FUJIMOTO | OITA, JAPONIA

Kilka słów wstępnych :

Gdy zobaczyłem ten projekt, troszkę zdębiałem. W europie tak się nie projektuje przestrzeni. A tu 3 pudełka przeprute otworami w kształcie okien definiują dom. zaciera się granica między ogrodem a domem. Troszkę jak iluzjonistyczna sztuczka, którą mam wrażenie architekci zastosowali w tym domu sprawia że przenikanie się wnętrza z zewnętrzem jest nieoczywiste. A przez to ma ogród jest także pokojem a pokój ogrodem .

Biuro architektoniczne odpowiedzialne za projekt

Sou Fujimoto Architects

O podejściu do projektowania Sou Fujimoto

Fujimoto został niezależnym architektem po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Tokijskim, jednak w Japonii była to ścieżka niekonwencjonalna. Starając się znaleźć klientów (jako nowicjusz w branży), spędził ogromną ilość czasu na czytaniu, kontemplacji, wyobrażaniu sobie i wyobrażaniu sobie, jak będzie wyglądać jego architektura, gdy zacznie otrzymywać oferty. Wiedza i inspiracja, które zgromadził podczas tych dni „przygotowań”, stały się później podstawą jego twórczości. Fujimoto wspomina, że jedną z najpotężniejszych inspiracji była książka „ Porządek z chaosu: nowy dialog człowieka z naturą ”, której współautorem są Ilya Prigogine (laureat Nagrody Nobla za badania w dziedzinie termodynamiki układów nierównowagowych) i Isabelle Stengers (filozof).

Książka była „szeroko zakrojoną krytyką niezO godnego krajobrazu stworzonego przez współczesną wiedzę naukową”, inspirowaną filozoficznymi implikacjami termodynamiki. Fujimoto był oszołomiony pomysłem, że porządek – bardzo nowoczesna koncepcja, która zapewnia przewidywalność i stabilność, gdy jest duży i solidny – można w rzeczywistości ustanowić poprzez złożenie ułamkowych relacji pomiędzy mniejszymi częściami lub elementami.

Weźmy na przykład las. Można go uznać za system chaotyczny, gdyż nikt go nie projektował według określonego porządku. Jednak z każdego elementu, który spontanicznie tworzy całość, którą nazywamy lasem – wiele z nich jest naprawdę małych – współdziałają ze sobą i utrzymują pewną harmonię i równowagę, którą można nazwać porządkiem. Nawet jeśli nikt celowo nie zaprojektował układu, każdy element odgrywa swoją rolę, aby las funkcjonował jako system obejmujący niepewność i nieoczekiwane zdarzenia.

O koncepcji

Sam dom składa się z trzech skorup o progresywnych rozmiarach, zagnieżdżonych jedna w drugiej. Najbardziej zewnętrzna powłoka pokrywa całą posesję, tworząc zadaszony, półkryty ogród. Druga powłoka zamyka ograniczoną przestrzeń wewnątrz zadaszonej przestrzeni zewnętrznej. Trzecia skorupa tworzy mniejszą przestrzeń wewnętrzną. Mieszkańcy budują swoje życie wewnątrz tej gradacji .