archdziennik – 2021.11.09

RÓŻNORODNOŚĆ NA ULICY 


Każda chwila spędzona na przemieszczaniu, się pomiędzy budynkami stanowi okazję do stworzenia więzi  z innymi ludźmi. 

Ulica przyjazna dla ludzi to niekoniecznie deptak, ulica przeznaczona dla różnych środków transportu może być dynamiczniejsza , kiedy podczas przemieszczania mieszkańcy wchodzą ze sobą w interakcje. 

Dlatego odpowiednie proporcje ulicy do chodnika, oraz odpowiednio zastosowane strefy, mają ogromne znaczenie dla jakości ulicy.

Na świecie istnieją różne próby pogodzenia komunikacji kołowej z pieszą , raczej jest to robione na małą skale i ma bardziej wymiar eksperymentalny, poniżej kilka przykładów.


NEW ROAD BRIGHTON,

Tu następują próba stworzenia ulicy współdzielonej, gdzie piersi maja pierwszeństwo, ale po ulicy mogą poruszać się samochody , rowery autobusy pod warunkiem, że poruszają się powoli 

W mojej opinii to rozwiązanie nie jest satysfakcjonujące, z jednego podstawowego powodu, połącznie ludzi i samochodów zawsze powoduje formę dyskomfortu, jednego i drugiego. 

KARURAZAKA-DORI, TOKIO

To jednokierunkowa ulica w Tokio, która w godzinach lanczu i w dni wolne  jest zamykana dla transportu kołowego i zmienia się w tętniącą życiem pasaż. 

To rozwiązanie jest zdecydowanie ciekawszą alternatywą , bo wystarczy przeanalizować nasze miasta pod względem intensywności w stosunku do godzinny i zamykając i otwierając ulice dla pieszych można stworzyć mogilne aktywności w mieście, działające czasowo w czasie najbardziej optymalnym. 

Żródło 

Misto życzliwe – David Sim

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *