Viviendas Sociales en Cornellà

 

Viviendas Sociales en Cornellà

Ostania edycja konkursu architektonicznego nagrody Misa Van der Rohe dobiega powoli końca, Jury wyłoiło 5 finalistów. Obserwując tegoroczną i ostanią edycje widać kierunek w jakim idzie promocja europejskiej architektury. Ostatnim razem wygrał budynek, który jest adaptacją starego w nowe. w tym roku wśród finalistów dominują rozwiązania socjalne i z użyciem w dużej mierze drewna.

ZWYCIĘZCA POPRZEDNIEJ EDYCJI

Nagroda Unii Europejskiej im. Miesa van der Rohe to jedno z najbardziej najważniejszych konkursów w dziedzinie architektury na świecie. Nagroda przyznawana jest co dwa lata. Ostatnim razem wygrał projekt, który jest bardzo socjalnym rozwiązaniem. pracowni Lacaton & Vassal architects – tu link do projektu

TEGOROCZNA EDYCJA

W tym roku mamy już ogłoszoną 5 finalistów, kilka projektów jest naprawdę ciekawych i jak starczy mi czasu i motywacji 🙂 postaram się przedstawić je na blogu. zaczynając od Viviendas Sociales en Cornellà z pracowni Peris + Toral Arquitectes, nie chce się tu też za dużo wymądrzać, ale zrobić to w formie kolarzu cytatów i zdjęć.

LOKALIZACJA

„Projekt powstatał w drodze przetargu publicznego z regulacją o bardzo rygorystycznych parametrach regulacyjnych. Działka ma wymiary 51 x 41 m.”

„Ponieważ budynek znajduje się w mieście już mocno uregulowanym wcześniejszym planowaniem, proponujemy zrobić bardzo abstrakcyjny zapis : co się stanie, jeśli zamiast zacząć rysować domy, narysujemy pokoje? pozwali nam to na generowanie wystarczającej elastyczności, tworzenia przestrzeni?  „

„Zaczęliśmy szukać złotego środka, który pozwoli nam na wymianę przestrzeni i osiągnięcie elastyczności, bardziej przez nieokreśloność, a nie przez mobilność. I doszliśmy do matrycy o wymiarach 3,60 x 3,60 m, czyli mniej więcej 13 m2 powierzchni, która definiuje przestronne pokoje do wygodnego ich zamieszkania.”

„Marta zrobiła pracę magisterską o japońskim domu (1) przez kino Ozu i był czas, kiedy w biurze wpływ Japonii był ważny. W Japonii korytarze, pokoje, nie są definiowane przez ich przeznaczenie, ale przez ich wielkość. Pokój jest przeprogramowany w ciągu dnia i służy zarówno do jedzenia, jak i do spania w nocy. A tatami, materac z włókna, na którym się śpi i który jest zwinięty w ciągu dnia, ma proporcje związane z ludzkim ciałem, 90 x 180 cm, i to on wyznacza wymiar. Nasza matryca o wymiarach 3,60 x 3,60 m to połowa z 8 pokoi tatami. Innym ważnym aspektem japońskiego pokoju jest przestrzenność , są to pokoje, które mają troje lub czworo drzwi i przenikają się wzajemnie.”

„Ten stan porowatości i hojność na powierzchni definicji japońskiej przestrzeni jest czymś, co bardzo zainspirowało projekt. I wtedy odkryliśmy podobieństwa: wersję frankfurckiej kuchni (2) autorstwa Grete Schütte-Lihotzky o wymiarach 3,60 x 3,50 m, a także, że petit cabanon Le Corbusiera (3) miał 3,66 x 3, 66 m I choć były drobne różnice, to właśnie wymiar proponowany przez pokój japoński, był najbardziej elastyczny; kuchnia frankfurcka, najbardziej specjalistyczna, i pokój do myślenia Le Corbusiera. Wszyscy mogli wejść do tego modułu, tej matrycy, którą zaproponowaliśmy.” 

KONCEPCJA

„Na  10 000 m2 powierzchni zabudowy nowego budynku zlokalizowanego w Cornellà de Llobregat (Barcelona), na który składa się 85 mieszkań socjalnych rozmieszczonych na 5 piętrach, wykorzystano łącznie 8300 m2 drewna KM0 z Kraju Basków.
Projekt siatki połączonych pomieszczeń, eliminujących korytarze, gwarantuje maksymalne wykorzystanie rzutu kondygnacji, a wykorzystanie drewna możliwości uprzemysłowienia procesu budowy budynku, poprawę jakości konstrukcji i wyraźną redukcję czas realizacji i emisja CO2 są osiami tego nowego budynku mieszkalnego.”

„Budynek jest zorganizowany wokół patio, które wyraża ciąg przestrzeni pośrednich. Na parterze otwarty na miasto portyk wyprzedza wejście do budynku i filtruje relację między przestrzenią publiczną a sąsiedzkim patio, które pełni funkcję małego placu dla wspólnoty. Zamiast wchodzić bezpośrednio i niezależnie z elewacji zewnętrznej do każdego holu budynku, cztery pionowe trzony komunikacyjne znajdują się w czterech narożnikach dziedzińca, dzięki czemu wszyscy sąsiedzi zbiegają się i spotykają w dziedzińcu-placu, tworząc bezpieczną przestrzeń z perspektywy płci. Na standardowym planie do mieszkań wchodzi się przez jądro i prywatne tarasy, które tworzą koronę zewnętrznych przestrzeni wychodzących na patio. Ogólny plan budynku zorganizowany jest w matrycę połączonych pomieszczeń. Jest o114 miejsc na piętrze i 543 w budynku o podobnych wymiarach, co eliminuje zarówno prywatne, jak i wspólnotowe korytarze w celu maksymalnego wykorzystania podłogi. Pomieszczenia serwerowe rozmieszczone są w centralnym pierścieniu, podczas gdy pozostałe pomieszczenia o niezróżnicowanym przeznaczeniu i wielkości, około 13 m 2 , biegną wzdłuż elewacji oferując różne sposoby życia. Powierzchnia i proporcje pomieszczeń pozwalają na obszerne narożniki jako podporę, która ułatwia zagospodarowanie przestrzeni. Kolejny taras w koronie zewnętrznej dopełnia ciąg przestrzenny, enfiladę przestrzeni połączonych dużymi otworami, przepuszczającymi powietrze, spojrzenia i przejścia. 85″

„mieszkania są podzielone na cztery grupy, łącznie 18 mieszkań na piętro. Cztery lub pięć domów jest połączonych przegubowo wokół jądra, dzięki czemu wszystkie typologie mają wentylację krzyżową i podwójną orientację. Mieszkania składają się z pięciu lub sześciu modułów, w zależności od tego, czy mają dwa, czy trzy pokoje. Otwarta i inkluzywna kuchnia znajduje się w centralnym pomieszczeniu, pełniąc funkcję dystrybutora, który zastępuje korytarze, jednocześnie uwidaczniając prace domowe i unikając ról płciowych. Gabaryt pomieszczeń, oprócz oferowania elastyczności opartej na niejednoznaczności użytkowania i nieokreśloności funkcjonalnej, pozwala na uzyskanie optymalnej wnęki konstrukcyjnej dla konstrukcji drewnianej. Ponieważ jest to budownictwo socjalne, w celu osiągnięcia opłacalności ekonomicznej, ilość drewna wymagana na m2 konstrukcji została zoptymalizowana do 0,24 m3 na m2 zabudowanej powierzchni .”

KONSTRUCKJA

„Konstrukcje z drewna konstrukcyjnego zyskują na popularności w ostatnich latach, czego wyraźnym przykładem jest budynek wybudowany w Cornellà (Barcelona) o wysokości 21 metrów, pięciu piętrach i łącznie 85 domach . Ten budynek mieszkalny powstał na miejscu starego kina. Ma unikalny design, składający się z siatki 108 komunikujących się ze sobą drewnianych przestrzeni, co eliminuje prywatne i wspólnotowe korytarze i maksymalnie wykorzystuje przestrzeń. Łącznie wykorzystano 2100 m3 drewna CLT na powierzchni prawie 13 000 m2. Jest to największy dotychczas wybudowany budynek mieszkalny w naszym otoczeniu.Peris + Toral Architekci .”

MIESZKANIA

Układ tego budynku jest bardzo ciekawy i nieszablonowy, żeby pokazać jak o tej przestrzeni myśleli architektci zacytuje kilka wypowiedzi z wywiadów, które udało i się znaleść, ale świetnie ilustrują jak myślenie o przestrzeni przekłada się na architekturę.

„Typowy zachodni układ korytarza, wokół którego rozmieszczone są wodoszczelne pomieszczenia, prowadzi do marnowania znacznej ilości metrów. Jeśli jednak uniknie się tego schematu i uczyni się te przestrzenie bardziej przepuszczalnymi poprzez wprowadzenie większej liczby drzwi i otwarć innych możliwości podróżowania, przestrzeń jest nie tylko postrzegana na różne sposoby, ale także wydaje się większa, właśnie dlatego, że może być przejściowa.”

„Uważamy za wartość, że w domu jest wiele drzwi. Wydaje nam się, że taka idea loftu lub pojedynczej przestrzeni o dużej powierzchni, którą ukazuje się jednym spojrzeniem, utrudnia zawłaszczenie przestrzeni czy koegzystencji. Wolimy generować przestrzeń sekwencyjną.”

A tu trochę o dziedzińcu

„Istnieją przestrzenie wspólne, które nadają inny wymiar: wymiar wspólny, który sprawia, że ​​granica domu, poza przestrzenią prywatną, ma inną skalę. Skala, która daje inną możliwość życia, czy to w skali budynku, czy w skali wyższej niż w przypadku mieszkań prywatnych.”

„Ten rodzaj wspólnej przestrzeni historycznie obniżał wskaźniki i, z wyjątkiem mieszkań dla osób starszych lub młodych, nie istniał. Niedawno w dekrecie o zamieszkiwaniu wprowadzono modyfikację, która umożliwia traktowanie wspólnych przestrzeni jako przestrzeni prywatnych. To jest coś bardzo pozytywnego, bo pozwoli tzw. „rynkowi” – ​​szczególnie deweloperom publicznym, których zaufanie polega na wspólnej przestrzeni – na odnalezienie możliwości, że liczniki te nie są stracone w sensie ekonomicznym, ale dają możliwość udostępniać różne sposoby życia użytkownikowi końcowemu. Jeśli ta modyfikacja zostanie utrzymana, może to doprowadzić do dużych zmian.”

„W naszej kulturze to, co należy do wszystkich, nie należy do nikogo; to jest coś opatentowanego, na przykład również na naszych ulicach. To coś, co musimy przezwyciężyć. Chodzi o wzmacnianie poprzez samozarządzanie, procesy partycypacyjne, a nawet współprojektowanie. „

DETAL

„Zdobienie parteru odbywa się za pomocą gabionów, które pomagają akustycznie kontrolować pogłos patio. Cała elewacja oraz gabiony i ogrodzenie obrobione są tym samym elementem, jakim jest siatka zgrzewana elektrycznie. I to w portalu następuje skrzyżowanie dwóch współistniejących w budynku światów, świata betonu i drewna.”

„W budynku znajdujemy bardzo elementarne materiały, teksturowany blok betonu w paski, który generuje tę pionową fakturę, hydrauliczną posadzkę z płytek (która na barcelońskim Eixample jest „panotą” z typowym motywem kwiatu z czterema płatkami), ale także sufit listew aluminiowych, a następnie listew drewnianych, które wyznaczają początek schodów. I w tym momencie, kiedy te dwa światy się spotykają, świat betonu i drewna przez schody.”

„I filtry, które są dodawane, takie jak osłona przeciwsłoneczna okiennic prowadzących na taras, które stają się filtrem, przez który widać patio, ale tworzą pewną intymność. A z zewnątrz nigdy nie widzisz wnętrza domu. Z tego samego powodu zdecydowano, że tekstylna osłona przeciwsłoneczna za siateczką pozostanie na północnej ścianie. Rozumiemy, że ten element, który bardzo dobrze sprawdza się latem, daje również użytkownikowi ważne poczucie intymności.”

ochrona cieplna

„Taras proponuje się jako element bardzo dobrze sprawdzający się latem, dzięki czemu osłona przeciwsłoneczna jest umieszczona na zewnątrz. Jest część stała, która została wykonana z naciągniętych płócien przez Serge’a Ferrari i druga część ruchoma, przez drewniane okiennice. I to w połączeniu z możliwie najlżejszą podłogą, taką jak fasada, biała, aby w jak największym stopniu odbijać ciepło, i chroniona wentylowaną blachą, która również zapobiega jej nagrzewaniu. Istnieje chęć zrozumienia przegród budowlanych jako wspaniałego mechanizmu, który działa bardzo dobrze, który jest bardzo skuteczny latem.”

ŻRÓDŁA

  1. https://admin.tectonica.archi/projects/85-viviendas-sociales-en-cornella-de-peris-toral-arquitectes/
  2. https://www.vilapress.cat/texto-diario/mostrar/3055900/edificio-pisa-cornell-llobregat-galardonado-premio-fad
  3. https://nanarquitectura.com/2021/11/19/asi-son-las-viviendas-sociales-en-cornella-galardonadas-con-el-premio-nan-2021-al-mejor-proyecto-de-construccion-residencial/52034?doing_wp_cron=1645646278.0752699375152587890625
  4. https://abcblogs.abc.es/viga-en-el-ojo/otros-temas/entrevista-a-peris-toral-arquitectes.html
  5. https://enkimagazine.com/peristoral-arquitectes-build-big-with-timber-a-sustainable-framework/?v=79cba1185463
  6. https://egoin.com/projects/cornella-impsol/
  7. https://www.amb.cat/web/habitatge/impsol/cercador/-/habitatge/ufYg9gOTMSO6/detall/153
  8. https://www.architecturalrecord.com/articles/15301-social-housing-by-peristoral

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *