Kolejny temat finalisty nagrody Mies van der rohe, farma kolejowa i kolejny projekt, który jest bardzo socjalnym, mocno proekologloginym rozwiązaniem . Jak zwykle postaram się przenalizować w postaci pytań i przeszukiwań internetowych o co w tym projekcie chodzi, jaka filozofia i problemy za tym projektem stają.
Na ten projekt trzeba patrzeć na wielu płaszczyznach, a sama architektura w tym przypadku jest drugoplanowa. Bardziej ciekawe i nowatorski jest sposób budowania i relacji użytkowników (czytaj mieszkańców), którzy są uczestnikami procesu projektowego i budowlanego. interesujący jest też sposób własności lokali, ale powoli postaram się odkryć karty tego projektu. Znów staram się to zrobić na zasadzie kolarzu zdjęć i cytatów, słowa autorów i ludzi którzy bezpośrednio związani są z projektem, najbardziej zobrazują sam projekt ( tak mi się przynajmniej wydaje) . Przy ty temacie ważne jest też pokazać sam proces projektowy.
Ostania edycja konkursu architektonicznego nagrody Misa Van der Rohe dobiega powoli końca, Jury wyłoiło 5 finalistów. Obserwując tegoroczną i ostanią edycje widać kierunek w jakim idzie promocja europejskiej architektury. Ostatnim razem wygrał budynek, który jest adaptacją starego w nowe. w tym roku wśród finalistów dominują rozwiązania socjalne i z użyciem w dużej mierze drewna.
Na kanale youtube 3 część pojawiła się już z tydzień temu, na blogu jak zwykle opóźnienie, ale którtke podsumowanie i relacja z Time lapsa
Parking dla rowerów , czym tak naprawdę powinien być, bezdusznym miejscem, ze stertą rowerów, czy może jakiś hybrydą parkingu z przestrzenią publiczną, genialnie z tym tematem poradzili sobie architekci z COBE . Gdzie pod pagórkowatym placem, zlokalizowane zostały miejsca do parkowania dla 2000 rowerów. A Sam plac stał się niesamowitą przestrzenią publiczną dla studentów , amfiteatrem, miejscem do siedzenia i wystąpmy zieleni.
Na ten tydzień analizuje jak rower (hulajnoga), jest wstanie wpłynąć na dynamikę miasta, zakładam że konfrontacja samochód kontra rower w ścisłym centrum miasta wypada korzystniej rzecz roweru z kilku powodów.
Oczywiście są takie parametry które wygodniejsze są dla samochodu, np. pogoda, ale to też można jakoś zniwelować w przypadku roweru( od czego jest design). W Holandii krawaciarze mają specjalne kombinezony na rowery przeciwdeszczowe.
W tym tygodniu kilka projektów, w których podmiotem jest rower.
 |
| zdjęcia ze strony pracowni medusagroup |
 |
| zródło: MVRDV |
Ten dom (didden-village) z pracowni MVRDV, moim zdaniem jest świetną próbą dogęszczania miasta z jednej strony. z drugiej pokazania możliwości znalezienia jakościowej architektury w centrum miasta. Jakościowej zabudowy jednorodzinnej.
Zabudowy na dachu lub wykorzystujące w jakikolwiek sposób fasady budynków w celu optymalnego wykorzystania przestrzeni miasta, do stworzenia domu mieszkalnego i znalezienia kawałka swojego podpórka jest bardzo ciekawym kierunkiem poszukiwań nowych typologii zabudowy. Wydaje się, że jeszcze mało explorowanym. A wystarczy zastanowić się jak wiele możliwości tkwi w takich poszukiwaniach ( oczywiście abstrahując od czysto prawnych problemów takich działań). Wystarczy włączyć wyobraźnie i rozejrzeć się po swoim mieście, a może uda się odkryć potencjały budynków, które mogą przyjąć takie naroślą :)
cały projekt można obejrzeć na stronie pracowni
https://www.mvrdv.nl/projects/132/didden-village
Troszkę muszę zmienić temat , ale dalej w temacie gęstości miasta. A raczej szukania dziur w tej gęstości dla generowania własnej przestrzeni mieszkaniowej. W mieście wszędzie jest blisko. Blisko do pracy, blisko do szkoły, blisko do sklepu, blisko do rozrywki. Oczywiście w sensownie zaprojektowanym mieści. Mieszkać w takim mieście to duży komfort, ale też oszczędność czasu i oszczędność pieniędzy. Pisałem już o tym wcześniej, tracimy szmat czasu na komunikacje.
Paradox polega na tym, że budujemy swoje upragnione domy na obrzeżach miast i ok mamy swój kawałek zielnej trawki, mamy swój upragniony dom, mamy oddech i przestrzeń, ale wszędzie mamy daleko. Tracimy szmat czasu, żeby dojechać do pracy, szkoły, kina, basenu itp.
Więc pytanie na ten tydzień
 |
| BIG ARCHITEKCI |
Wykorzystam i
zacytuje tu skalę, która została opracowana w Sztokholmie w 1990 roku, a
służyła do i oceny jakości parterów
budynków . Dzięki tej skali próbowano ocenić jakość dzielnic w Sztokholmie i
opracować program naprawy.
Wąskie
fronty, dużo drzwi (15-20 drzwi na 100 m), duże zróżnicowane funkcje brak
ślepych i niewiele pasywnych frontów, dobre detale i materiały
Stosunkowo
niewielkie fronty (10-14 drzwi na 100 m) , pewna różnorodność funkcji niewiele
ślepych i pasywnych frontów
Szerokie i
wąskie fronty (6-10 drzwi na 100 m) niewielka różnorodność funkcji, czasem
ślepe i pasywne fronty
Szerokie
fronty, mało drzwi (2-5 drzwi na 100 m) niemal brak zróżnicowania funkcji,
wiele ślepych lub nieinteresujący frontów, niewiele lub brak detali
Szerokie
fronty , niewiele lub brak drzwi (0-2 drzwi na 100m), niewidoczna różnorodność
funkcji, ślepe lub pasywne fronty , jednorodne elewacje, brak detali i innych
przyciągających wzrok elementów.
Styk budynku z chodnikiem jest bardzo ważny dla jakości generowanej przestrzeni publicznej .Aktywny parter może pomieścić wiele funkcji i sprawić, że więcej ludzi będzie spędzać czas na poziomie ulicy. Oczywiście nie muszą to być sklepy, ale również biura, restauracje, muzea itp. funkcje .Dla mnie w kontekście parteru jest ważne experymentowanie z łączeniem funkcji.
Nie jest powiedziane, że parter usługowy musi zajmować
całą powierzchnie
Najmniejszy możliwy wymiar parteru to 25 x60 cm. To wymiar
który umożliwi w fasadzie zrobienie półki umożliwiającej stworzenie mikro
biznesu ( kiosku itp. ), aktywną krawędź może stanowić również ławka
odpowiednio wkomponowana w fasadę.
Przestrzeń o głębokości od 1-2 m. wystarczający na
przestrzeń dla sprzedawcy i okienko w którym można sprzedawać gazety lody kawę.
Lokale tego typu aktywnie wykorzystują przestrzeń ulicy poprzez aranżowanie jej
stolikami ławkami i innymi elementami małej architektury.
