Na ten projekt trzeba patrzeć na wielu płaszczyznach, a sama architektura w tym przypadku jest drugoplanowa. Bardziej ciekawe i nowatorski jest sposób budowania i relacji użytkowników (czytaj mieszkańców), którzy są uczestnikami procesu projektowego i budowlanego. interesujący jest też sposób własności lokali, ale powoli postaram się odkryć karty tego projektu. Znów staram się to zrobić na zasadzie kolarzu zdjęć i cytatów, słowa autorów i ludzi którzy bezpośrednio związani są z projektem, najbardziej zobrazują sam projekt ( tak mi się przynajmniej wydaje) . Przy ty temacie ważne jest też pokazać sam proces projektowy.

ZAŁOŻENIA

„Pierwotnym pomysłem La Bordy była rekultywacja jednego z magazynów na miejscu, ale w celu przyspieszenia procedur Rada Miasta zaproponowała przekazanie gruntu, podpisane w 2015 r., w zamian za roczną opłatę.”

„Budynek będzie kosztował trzy miliony euro (nie sięga 110 000 na mieszkanie) i zostanie sfinansowany z wkładu początkowego wspólników, pożyczki od Coop 57, wydawania zaświadczeń partycypacyjnych przez samą spółdzielnię oraz wkładów lub pożyczek od innych podmiotów . Jednym z takich podmiotów jest La Dinamo, fundacja, która pracuje nad rozszerzeniem tego modelu dostępu do mieszkań.”

„Spółdzielnia stworzy też „fundusz socjalny, z wewnętrznymi mechanizmami solidarnościowymi”, na wypadek, gdyby kogoś nie było stać na wydatki – tłumaczy Salas. Oural, jego partner, podkreśla, że ​​La Borda ma „przestrzenie na doświadczenia wspólnotowe i inne prywatne”. „To nie jest hipisowska gmina, ale zabraliśmy z domów prywatną przestrzeń, aby dodać ją do przestrzeni zbiorowych, takich jak pralnia” – podkreśla.”

 „Dla mnie to dom, ale i projekt polityczny, zmiana formuł dostępu do mieszkania, to sposób wpływania, zmieniania. Nie martwi mnie to, że dom nie jest własnością, kryzys na rynku nieruchomości i kredytów hipotecznych pokazał, że była to sprzeczność”.

„Podstawą wszystkiego jest nadanie mieszkania wartości użytkowej, a nie towarowej, bo mieszkań nie można sprzedać ani wynająć. Budynek powstanie na gruntach komunalnych przekazanych spółdzielni na 75 lat. Własność zatem nie jest indywidualna, lecz zbiorowa. Ponieważ ma charakter zbiorowy i montażowy, bieżące zarządzanie należy do społeczności. Jej mieszkańcy są członkami i zapłacą od 14 000 do 16 000 euro zaliczki i miesięczną kwotę, ekwiwalent czynszu za mieszkanie w okresie zajmowania domów. Domów nie można odsprzedać ani podnająć: gdyby któryś z partnerów chciał odejść, odzyskałby początkowy wkład, a dom zostałby zajęty przez innego. Wszyscy mieszkańcy muszą spełnić ograniczone wymagania dochodowe, które dają dostęp do wszelkich mieszkań komunalnych.”

LOKALIZACJA

Co stoi za ideą projektu ?

„Spółdzielnia mieszkaniowa La Borda jest inwestycją samoorganizującą się przez jej użytkowników, aby poprzez kolektywną strukturę uzyskać dostęp do przyzwoitych, niespekulacyjnych mieszkań, które w centrum stawiają swoją wartość użytkową. Idea spółdzielni mieszkaniowej narodziła się w 2012 roku jako projekt Can Batlló, który kierowany jest przez społeczność w procesie rewitalizacji terenów przemysłowych oraz sąsiedztwa i tkanki spółdzielczej dzielnicy Sants w Barcelonie. Projekt znajduje się na gruntach publicznych budownictwa socjalnego z 75-letnią dzierżawą. Zlokalizowany przy ulicy Constitució, w miejscu przygranicznym obszaru przemysłowego Can Batlló z fasadą do istniejącego sąsiedztwa La Bordeta. Istnieją trzy podstawowe i przekrojowe zasady projektu”

Co stanowi o innowacji projektu?

„Jednym z innowacyjnych aspektów tego budynku jest całkowite zaangażowanie członków spółdzielni w projekt budynku .”

„Zazwyczaj wspólne projekty budowlane są projektowane bez wiedzy, kim są ludzie, którzy będą je zamieszkiwać. Z drugiej strony w La Borda jest odwrotnie. Zaangażowanie przyszłych mieszkańców było jednym z istotnych punktów projektu, ponieważ są oni autopromocjami , a ponadto będą odpowiedzialni za zarządzanie i kierowanie nim.„

Jak architekci zachęcili przyszłych mieszkańców do uczestniczenia w projektowaniu?

„Aby zachęcić do udziału przyszłych użytkowników z poprzednich etapów projektu utworzono komisję architektoniczną. Organ ten był łącznikiem między zespołem technicznym kierowanym przez spółdzielnię architektów Lacol a zgromadzeniem ogólnym. Podczas warsztatów wszyscy przyszli użytkownicy wraz z architektami uczestniczyli w podejmowaniu decyzji dotyczących projektu, budowy i użytkowania swojego domu.”

WSPÓLNE PROJEKTOWANIE

„Projekt jest wynikiem lokalnych i oddolnych inicjatyw mających na celu odzyskanie opuszczonego kompleksu przemysłowego w Sants, robotniczej dzielnicy Barcelony z długą tradycją współpracy. Pomysł spółdzielni mieszkaniowej był inicjatywą społeczności lokalnej, mającą na celu odzyskanie społecznej tkanki miejskiej sąsiedztwa.”

jak długo trwał sam etap projektowy i jakie problemy napotykał?

„Kolektyw zdecydował się na to drugie podejście i po dziewięciu miesiącach spotkań i negocjacji w porozumieniu z radcami prawnymi spółdzielni w końcu osiągnął porozumienie z administracją publiczną. lub zainwestować czas i energię, próbując przekonać gminę – z całą biurokracją zaangażowaną w taki proces – do umożliwienia w projekcie zastąpienia parkingów dla samochodów miejscami postojowymi dla rowerów, rozwiązanie, które określają jako „całkowicie spójne z środowiskiem projektu , przestrzenne i ekonomiczne podejście”. Kolektyw zdecydował się na to drugie podejście i po dziewięciu miesiącach spotkań i negocjacji w porozumieniu z radcami prawnymi spółdzielni w końcu osiągnął porozumienie z administracją publiczną.”

„Wciąż istnieje wiele wątpliwości i pytań dotyczących kierunku, w jakim ten model mieszkaniowy będzie podążał w dłuższej perspektywie, zwłaszcza w kraju, w którym ludzie są przyzwyczajeni do posiadania własnych domów. Niektóre inne miasta i społeczności wykazały zainteresowanie odtworzeniem La Bordy jako modelu, który może działać w wielu kontekstach, ale dopóki budynek nie zostanie ukończony, a mieszkańcy wprowadzą się i nie zaczną współistnieć – ze wszystkimi konfliktami i negocjacjami, które nieuchronnie będą się wiązać — nie będziemy w stanie testować,”

KONCEPCJA

Jak została rozwiązana struktura architektoniczna i urbanistyczna?

„28 mieszkań w budynku rozmieszczonych jest wokół centralnego dziedzińca, dużej przestrzeni do interakcji i spotkań między obywatelami, która kiwa głową w stronę corrala lub mieszkania na korytarzu, rodzaju popularnego mieszkania zbudowanego z drewnianej konstrukcji i ścian z cegły ceglanej.”

W jaki sposób architektura nawiązała do tradycji architektury Madrytu?

„Corrale, bardzo typowe dla tradycyjnej architektury Madrytu, są zamknięte na zewnątrz i otwarte do wewnątrz. Funkcjonują jako małe autonomiczne wioski, w których utkane są silne węzły sąsiedzkiej społeczności. W budynku La Borda ten typ popularnego budownictwa jest reinterpretowany, korytarze i patio, istotne elementy corrala, są szanowane i dostosowywane do aktualnego kontekstu społecznego.”

RZUT

Jaką zasadę przyjęto przy rozkładzie funkcjonalnym?

Niektóre przestrzenie , które dodajemy do naszych domów w La Borda, są usuwane z domu i przekształcane w przestrzenie wspólnotowe . Usługi takie jak pralnia, magazyny czy pokoje gościnne znajdują się w miejscach ogólnodostępnych, dzięki czemu mogą z nich korzystać wszyscy mieszkańcy.

O jak dużych jednostkach projektowych mówimy?

Wszystkie domy mają podstawową konstrukcję o powierzchni 50 m² . Dodawany jest jeden lub dwa dodatkowe moduły, aby wygenerować większe typologie w oparciu o liczbę osób w każdej jednostce współistnienia. Jeśli za kilka lat rodziny się rozrosną lub zmienią się potrzeby mieszkańców, dom dostosuje się do nich.

„Projekt zawiera zwrot w porównaniu z konwencjonalnym budynkiem mieszkaniowym. Użytkownicy wraz z architektami zaprojektowali La Borda promującą życie społeczności. Wydaje się, że dodatkowe przestrzenie, takie jak duża kuchnia z jadalnią, miejsce do pracy, zarezerwowane miejsce, aby w razie potrzeby mogła być używana przez grupę, oprócz patio i tarasu na dachu.”

KONSTRUKCJA

„W zależności od tego, czy są to ściany nośne, czy nie, drewniane deski mają grubość od 10 do 15 centymetrów. Do ich montażu potrzebnych było 150 000 gwoździ i wkrętów o różnych rozmiarach i grubościach.”

„Cała konstrukcja kręci się wokół wewnętrznego patio, z którego, jak w corralach, wychodzi się na podłogi.”

„Drewniane deski wykonane są z drewna sosnowego, impregnowanego i klejonego krzyżowo, pochodzącego z Kraju Basków.”

„W La Borda wykorzystano 660 metrów sześciennych płyt z drewna klejonego krzyżowo (CLT) i 40 metrów sześciennych laminowanego drewna sosnowego Radiata.„

„W połowie kwietnia, po wybetonowaniu całej pierwszej fazy fundamentów i konstrukcji parteru, na miejsce przyjechała pierwsza ciężarówka z zakładów Egoin w Kraju Basków z niezbędnymi panelami do rozpoczęcia budowy sześciu pięter budynku. mieszkania w La Borda.”

„Są to panele z drewna klejonego krzyżowo z wyróżniającej się sosny ( pinus radiata ) poddanej obróbce, zmontowanej i obrobionej fabrycznie. Jest to system, w którym uzyskuje się wysokie parametry konstrukcyjne drewna oraz dużą szybkość montażu. Cała konstrukcja zostanie ukończona w ciągu 6 tygodni, 14 ciężarówek paneli i ponad 150 000 wkręconych śrub.”

DETAL

ŻRÓDŁA

1. https://maderayconstruccion.com/la-borda-en-a-escala-humana/
2. https://www.spanish-architects.com/es/architecture-news/destacados/la-borda-apuesta-por-un-nuevo-modelo-de-vivienda
3. https://www.metalocus.es/es/noticias/decidir-en-comunidad-cooperativa-de-vivienda-la-borda-por-lacol-arquitectura-cooperativa
4. https://www.mascontext.com/tag/lacol/
5. https://www.laborda.coop/en/
6. https://www.lacol.coop/tipus_de_projecte/destacat/
7. https://tallerhousingesarq.wordpress.com/2017/02/10/el-caso-de-la-borda-viviendas-cooperativas/